Próchnica - najczęstszy problem stomatologiczny
Próchnica zębów (łac. caries dentium) ? bakteryjna choroba zakaźna tkanek twardych zęba objawiająca się demineralizacją substancji nieorganicznych i następnie proteolizą substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej w wyniku metabolizmu cukrów pochodzenia zewnątrz- i wewnątrzustrojowego.
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, S. faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.
Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w
Profilaktyka stomatologiczna
W celu maksymalnego ograniczenia wystąpienia bólów zębów na tle zmian w obrębie tkanki twardej i stanów chorobowych miazgi należy:
dbać o higienę jamy ustnej:
przynajmniej 2 razy dziennie szczotkować zęby pastą zawierającą fluor;
delikatnie szczotkować dziąsła i język;
przestrzenie międzyzębowe czyścić nicią dentystyczną;
stosować płyn do higieny jamy ustnej;
ograniczyć spożycie produktów zawierających cukier;
stosować dietę bogatą w wapń;
spożywać duże ilości wody w celu wspomagania procesu produkcji śliny;
regularnie kontrolować stan uzębienia u dentysty:
raz na 12-24 miesiące ? osoby bez problemów z zębami i jamą ustną;
co 6 miesięcy ? dzieci (w celu szybszego wykrycia ewentualnych zmian);
przeprowadzać czyszczenie uzębienia w gabinecie stomatologicznym;
w razie potrzeby stosować zalecone przez lekarza kuracje fluoryzacyjne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B3le_z%C4%99b%C3%B3w
Zabieg piaskowania
Piaskowanie ? zabieg higienizacyjny polegający na usunięciu przebarwień, osadu i drobin kamienia nazębnego (pozostałego po skalingu) z powierzchni zębów za pomocą strumienia wody pod ciśnieniem z dodatkiem drobin czyszczących (wodorowęglan sodu) i innych substancji (w tym pęcherzyków powietrza).
Piaskowanie jest zabiegiem higienizacyjnym i może być wykonywane zarówno przez higienistę dentystycznego, jak i stomatologa. Zabieg polega na systematycznym czyszczeniu wszystkich widocznych powierzchni każdego z zębów. Pacjent musi dość często wypluwać charakterystyczną, dość słoną zawiesinę; można też użyć odsysacza, co w dość dużym stopniu eliminuje ten problem. Zabieg jest praktycznie bezbolesny, chociaż pacjent może odczuwać pewien dyskomfort związany z długotrwałym otwarciem ust (do ok. 20 minut), słonym smakiem płynu i jego ciśnieniem, gdyż strumień kierowany jest jedynie na powierzchnię zębów, ale po odbiciu się od niej może trafić na dziąsło lub język.
W ostatnim czasie stosuje się piaskowanie do leczenia próchnicy. Strumień cząsteczek wraz ze sprężonym powietrzem usuwa chore tkanki zęba pozostawiając zdrowe nienaruszone. Metoda jest bezbolesna i może zastępować tradycyjne borowanie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piaskowanie_(stomatologia)