Aseptyczność jest to stan
Aseptyka
Aseptyka ? postępowanie mające na celu dążenie do jałowości pomieszczeń, narzędzi, materiałów opatrunkowych i innych przedmiotów w celu niedopuszczenia drobnoustrojów do określonego środowiska, np. otwartej rany.
Zastosowanie
Aseptyczność jest to stan, w którym pomieszczenia, środki opatrunkowe, leki, narzędzia chirurgiczne i ręce operatora są wolne od żywych drobnoustrojów chorobotwórczych. Jest to zapewnione poprzez dokładne mycie i dezynfekowanie dłoni oraz stosowanie przez zespół operacyjny wyjałowionych fartuchów, rękawiczek, narzędzi oraz odpowiednie przygotowanie sali operacyjnej (mycie, sterylizowanie sal poprzez naświetlanie promieniami ultrafioletowymi, powietrze jest przepuszczane przez filtr, zanim trafi do sali operacyjnej) i pola operacyjnego. Oznacza to także działania zabezpieczające przed zakażeniem.
Aseptyka ma też zastosowanie poza salą operacyjną, m.in. w badaniach laboratoryjnych i bakteriologicznych, w produkcji leków i żywności.
W przemyśle spożywczym oznacza proces produkcyjny, który dzięki zastosowaniu specjalnej technologii pozwala na wytwarzanie i pakowanie produktów bez użycia środków konserwujących.
Historia
W 1885 Polak Jan Mikulicz-Radecki użył podczas operacji rękawiczek bawełnianych, w 1887 Ernst von Bergmann wprowadził sterylizację przy użyciu pary wodnej, a w 1894 William Halsted zastosował rękawiczki z gumy.
Za ojca aseptyki uważa się Gustava Adolfa Neubera, kilońskiego chirurga (1886). Reguły aseptyki wprowadzone przez niego, niewiele zmienione, obowiązują do dziś.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aseptyka
Pierwsze rękawiczki
Historia
Pierwsze rękawiczki stosowane w medycynie były wykonane ze skóry lub dzianiny. Na początku XIX wieku zaczęły pojawiać się propozycje stosowania rękawiczek jako środka zapobiegającego zakażeniom wśród chirurgów, położników czy anatomów. Pomysły te ogłaszali m.in. dermatolog Joseph Plenk i położnik Ignaz Semmelweis. W chirurgii, pierwszeństwo w stosowaniu rękawiczek zazwyczaj przyznaje się Williamowi Stewartowi Halstedowi. Zimą 1890 jego sanitariuszka zaczęła używać zamówionych przez Halsteda w Goodyear Rubber Company gumowych rękawiczek. Niedługo później spopularyzowano używanie gumowych rękawiczek w Europie; wśród pierwszych chirurgów stosujących gumowe rękawiczki byli Werner Zoege von Manteuffel i Bernard Koening9
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne
Typy igieł chirurgicznych
Igła kłująca
Igła tnąca
Igła Prime
Igła Trokar
Igła CC - ("Coronary Calcified") - stosowane w chirurgii naczyniowej i kardiochirurgii z mikroostrzem tnącym, przeznaczone do szycia zwapniałych tkanek, z łatwością penetrują blaszkę miażdżycową, o twardości porównywalnej z zębem lub kością, nie odrywając jej od ściany naczynia, a tym samym minimalizując ryzyko groźnego powikłania, jakim jest zator
Igła Tapercut - stosowana do tkanek zbitych, twardych
Igła VB ("VisiBlack") - to igły naczyniowe, posiadają czarne oksydowanie, dzięki czemu nie dają odblasków od lamp operacyjnych i są widoczne w krwawym polu operacyjnym - cecha bardzo ceniona przy wielogodzinnych zabiegach kardiochirurgicznych i transplantologicznych
Igła JB ("Jurgena Brennera") - używana do zespoleń przewodu pokarmowego, zaopatrzona jest w zakończenie w formie szpatułki, łagodnie rozwarstwiającej delikatne tkanki
i wiele innych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ig%C5%82a_chirurgiczna